- Psychologiczna pomoc okołoporodowa w Poznaniu
- Psychoterapia dla kobiet w ciąży i połogu
- Pomoc w poradzeniu sobie ze stratą, poronieniem
- Praca z diadą (matka i niemowlę)
Kiedy oczekujemy opanowanego i skutecznego działania od małych dzieci, osób w kryzysie czy nastolatka z doświadczeniem traumy, zapominamy o najważniejszym. Fundamentem kontroli zachowania jest zdolność do regulacji emocji. Dziecko uczy się jej od narodzin w relacji z wrażliwym rodzicem. W razie niepowodzenia na tym wczesnym etapie, rozwój regulacji emocjonalnej staje się podstawowym celem terapii. Nie zaczynajmy od próby zmiany zachowań, pomijając konieczną bazę.
Wielu rodziców uznaje powinność sprawowania kontroli nad dzieckiem jako oczywistą i konieczną. Warto zastanowić się, za każdym razem, gdy mamy ochotę czegoś zakazać, poinstruować lub zmienić w zachowaniu dziecka, czemu to służy? Z jakiego powodu czegoś odmawiam? W jakim celu wpływam na działanie dziecka? Czy to rzeczywiście konieczne? Jeśli nie, daj dziecku przestrzeń i siebie jako wsparcie. To prostsze.
Zadania rozwojowe typowe dla okresu dorastania
Zadanie rozwojowe adolescencji to, wg Eriksona, rozwiązanie kryzysu między tożsamością a rozproszeniem tożsamości. Pozytywne rozwiązanie tego konfliktu prowadzi do zyskania poczucia bycia sobą, ciągłości w czasie i przestrzeni oraz do zdolności podejmowania określonych ról w życiu. Tożsamość tworzy się przez wybór celów, zinternalizowanie wartości, przekonań oraz określenie grup, z jakimi osoba chce się identyfikować i do jakich przynależeć. W formowaniu dojrzałej tożsamości młodzi ludzie potrzebują od dorosłych adekwatnego i dojrzałego wsparcia (Brzezińska, 2012). Nastolatek jest w stanie przyjąć to wsparcie, jeśli istnieje między nim a dorosłym więź (o czym warto pamiętać w kontekście opieki zastępczej, szczególnie jeśli ma ona swój początek w okresie adolescencji). Continue reading